O Defilu, Kasprzaku i szatanie, który zamieszkał w Płocku

Mój pierwszy wywiad na stonce o płockiej scenie rockowej postanowiłem przeprowadzić z Mariuszem „Marianem” Śmigielskim (Concatenation, Necrosodomistical Slaughter, Parh, ex- Zakaz, ex-Belweder, ex-Thorn, ex-Cranthorpe), który jako gitarzysta i basista aktywnie działa w naszym mieście od początku lat 90tych, a zarazem bardzo pomógł mi dzieląc się informacjami przy tworzeniu tej stronki za co mu serdecznie dziękuję.

Z racji wieku (urodziłem się w roku 1983) nie mogę pamiętać jak wyglądała nasza scena w latach 80tych i początku lat 90tych, kto wtedy grał w Płocku, gdzie chodziło się na koncerty, czego się słuchało w naszym mieście. Postanowiłem więc wypytać Mariana co pamięta z tamtego okresu. Okazało się, że całkiem sporo. Na pewno poszerzył moją wiedzę o lokalnych zespołach, grającym w tamtym czasie (nie wiedziałem o istnieniu takich kapel jak Ambona, Pokątne Truskawki czy Chubby Grek). Dowiedziałem się również na jakim sprzęcie grało się muzykę w tamtym okresie, gdzie odbywały się próby, gdzie odbywały się koncerty. Dzięki przekazanej przez Mariusza wiedzy, mogłem poczuć klimat muzyczny panujący wówczas w Płocku, towarzyszące występom emocje, oraz atmosferę panującą na koncertach. Pozyskaną w ten sposób wiedzą oczywiście chcę podzielić się z Wami – czytelnikami – tego serwisu. Od razu z góry przepraszam wszystkich za formę tego wywiadu (może wydawać się, że te pytania są trochę „kwadratowe”) i zarazem dziękuję Mariuszowi za wyrozumiałość, szczerość oraz za szczegółowe odpowiedzi. Jak to mówią „pierwsze koty za płoty”. Zapraszam serdecznie do lektury !

Zacznijmy od samego początku. Opowiedz o zespołach w których grałeś, a także o tych w których grasz obecnie.

Granie rozpocząłem w zespole Zakaz i to można powiedzieć że naprawdę rozpocząłem granie w ogóle ponieważ jak powstał zespół praktycznie tylko perkusista Piotrek Popiołek, coś umiał gdyż wcześniej grał w kapeli Belweder, ja właściwie się uczyłem przesuwać palce po gryfie będąc już członkiem kapeli. Potem po tym jak zostałem wyrzucony za brak umiejętności grania solówek (nie udało się nauczyć w trzy miesiące) trochę się podszkoliłem i wystartowaliśmy z Cranthorpe, które potem ewoluowało w Thorn i The Thorn. W tych dawnych czasach kiedy jeszcze funkcjonowało Cranthorpe, brałem udział w reaktywacji zespołu Belweder, no i jeszcze trafiłem na chwilę do zespołu którego nazwy nie pamiętam bo zagraliśmy dwie próby. Kolejne zespoły to już Concatenation, Necrosodomistical Slaughter i Parh, czyli już historia najnowsza.

Jakie jest Twoje najwcześniejsze wspomnienie związane ze sceną muzyczną w Płocku? Pamiętasz swój pierwszy koncert na którym byłeś w „naszym mieście”? Gdzie on był ? Kto wtedy grał ?

Mój pierwszy koncert lokalny i właściwie pierwszy, na który poszedłem (bo muszę przyznać, że muzyką powiedzmy „alternatywną” zainteresowałem się dość późno, był koncert w Morce. Nie pamiętam dokładnie kto grał. Na pewno Strajk (jeszcze z Frankiem na wokalu) i chyba Belweder, może jeszcze ktoś, ale nie dam rady sobie przypomnieć. I to była chyba wiosna 1991 rok, lub jesień 1990, czyli mogę nie pamiętać. Zabawa była przednia dopóki nie przyszli „łysi”, o których tylko słyszałem, że trzeba uważać jak przyjdą i nie wychylać się spod ścian.

Możesz powiedzieć coś więcej o tej sytuacji z „łysymi” ? Czy ktoś oberwał ?

Nikt nie oberwał, ale wpadli do środka i czekali na środku sali czy ktoś się odważy pogować. Ale nikt się nie odważył. Wszyscy byli od razu z automatu obesrani i stali grzecznie pod ścianami.

Po koncercie każdy szybko się starał ewakuować. Pamiętam za to koncert w SDK. Ponoć byłem na celowniku do oklepania, ale koledzy mi donieśli i akcja z zespołem Amen uratowała mi dupsko. Ale ile w tym prawdy? Szatan raczy wiedzieć. Ale podobno szykowali się na mnie.

Jakie pamiętasz miejsca w Płocku gdzie odbywały się koncerty z muzyką rockową w tamtych czasach?

W tamtych czasach najdawniejszych to właśnie Morka, MDK, SDK (pamiętam zajebisty choć przerwany awanturą z „łysymi” koncert zespołu Amen ) no i szkoły, a także kino Przedwiośnie. Inna kategorią były plenery, typu WOŚP na placu przed teatrem. Rzadko amfiteatr.

W międzyczasie pojawiły się koncerty w klubach jak Camelot (czy Kamelot nie pamiętam pisowni), Pub Grodzki, Rock 69 z Rockowymi Ogródkami.

Jaki był pierwszy płocki zespół o którym/który usłyszałeś po raz pierwszy ??

Pierwszy płocki zespół, o którym przeczytałem, bo nawet jeszcze nie usłyszałem, to był Farben Lehre i była to notatka w jakimś chyba miesięczniku muzycznym, którego nazwy nie pamiętam (może Magazyn Muzyczny, może Non Stop), albo może w zwykłej gazecie typu Tygodnik Płocki, na temat zdaje się jakiejś nagrody czy wyróżnienia, które otrzymali w Jarocinie w drugiej połowie lat 80-tych. Wiesz człowiek się poczuł, że nie mieszka na zadupiu tylko w mieście z nagradzanymi muzykami.

A jaki był Twój pierwszy lokalny zespół, który widziałeś na żywo? Pamiętasz gdzie to było oraz kiedy to było?

A to już jest ciekawsza sprawa bo to już był okres przełomu w moim życiu, muzycznej rebelii i buntu nastolatka. Pierwszy lokalny zespół jaki widziałem na żywo to był Belweder i nie był to koncert. Dobrze znaliśmy z kolegami perkusistę (wspomnianego już przeze mnie Piotrka Popiołka) i on zaprosił mnie i dwóch znajomych kumpli Mauera i Glazego na próbę do MDK gdzie grali. Grali we trzech wtedy ; Popiół właśnie, basista Waldek i Marian (Mariusz Zalewski). Posiedzieliśmy u nich posłuchaliśmy muzy, pogadaliśmy. Było git. Przy okazji obserwując jak grają okazało się, że granie na gitarach wygląda na łatwiejsze niż się wcześniej wydawało. Co skłoniło mnie i Mauera do pierwszych ćwiczeń na jednej strunie najpierw, a potem na dwóch. Zresztą z tych ćwiczeń później powstał właśnie Zakaz, krótko po przejściu Mariana do Strajku i rozpadzie Belwederu. Znaleźliśmy się tam właśnie całą gromada z tej pamiętnej próby, czyli Popiół i my: trzech odwiedzających. Także można powiedzieć, że pierwszy kontakt „na żywo” z lokalnym zespołem był jednocześnie iskrą, która rozpaliła muzyczny ogieniek w naszych młodych czarnych serduszkach hehehe

Czego wtedy się słuchało w Płocku? Czy była jakaś kapela z Płocka, którą się inspirowałeś i byłeś jej fanem?

Nie wiem czego się słuchało w Płocku, nie pamiętam, ale to były czasy, że słuchało się tego co się udało zdobyć. Z przyczyn powyżej opisanych na pewno na początku inspirowałem się młodym płockim punkiem, Belweder, Strajk, jednak wiesz, mnie ciągnęło do metalu, a tu już inspiracje przychodziły raczej z zachodu. Oczywiście jak usłyszałem Hazael „Chapel of Doom” to też miałem pełne gacie, że tak można i że w „moim” Płocku szatan zamieszkał, ale jednak świat i reszta Polski dawała mi więcej.

Czy pamiętasz płockie rozgłośnie radiowe/telewizyjne, które promowały lokalne bandy? Jakie to były stacje? Jak nazywały się programy? Kto je prowadził?

Być może koledzy się na mnie obrażą, ale pamiętam tylko Katolickie Radio Płock i nie pamiętam nazw audycji, oraz nie pamiętam już kto je prowadził. Na pewno audycje Davida Russela, Mariusza Korpolińskiego i pamiętam, że jakiś cykl w którejś stacji na temat bardzo szeroko pojętego punka prowadził Wojtek Stasiak. Poza tym czarna dziura… Żyłem sobie raczej w świecie kaset niż radia.

Czy pamiętasz swoje wczesne granie zespołowe ? Z kim grałeś ? Co graliście ? Gdzie odbywały się próby ?

Czy najwcześniejsze granie to Zakaz: Ja na gitarze, Piotrek „Popiół” Popiołek na perkusji, Grzegorz „Glazy” Bałazy wokalista, Paweł „ Mauer” Małecki na gitarze i chyba Andrzej…. po prostu Andrzej (i to tylko „chyba”, bo szybko zniknął mi z horyzontu) na basie. Graliśmy prostego szczerego punka, bo tylko tyle zdołaliśmy się nauczyć. Mieliśmy szczęście, że sformowaliśmy zespół pod koniec roku szkolnego i okazało się że w wakacje możemy grać w MDK na Tumskiej, że niby do przesłuchań we wrześniu się przygotować żeby się tam dostać na stałe czy coś takiego. Więc całe wakacje na pożyczonym sprzęcie graliśmy właśnie tam. Żaden z nas nie miał swoich gratów. Tzn każdy miał jakieś ruskie albo defilowskie pudło, ale na próby do MDK pożyczałem np. gitarę elektryczną Defil Aster od kolegi, z którym potem założyłem Cranthorpe. Po wakacjach już z nimi nie grałem więc nie wiem czy zostali w MDK. Natomiast po założeniu mojej pierwszej metalowej ekipy Cranthorpe, załatwiliśmy sobie możliwość grania w mojej szkole. Graliśmy próby na auli w Jagiellonce pod pretekstem, że to taki niby szkolny zespół (oficjalnie był w składzie na początku mój kolega z klasy, który się ze mną pojawiał na rozmowach z nauczycielami i dyrekcją żeby nie wyszło, że większość zespołu jest spoza szkoły). To już było z Markiem „Magneto” Jończykiem na perkusji, Jackiem Kanigowskim na gitarze i Piotrem „Peterem” Bukowskim jako wokalistą. A jeśli chodzi o muzykę, pierwotny zamysł był taki żeby grać na przekór wszystkim najwolniej jak się da i najciężej jak się da. Trochę nie wyszło ale nic, nie ma co żałować.

Czy pamiętasz swój pierwszy publiczny występ ? Gdzie to było ? Z jakim zespołem wtedy wystąpiłeś ? Jakie emocje wtedy Tobie towarzyszyły ? Czy pamiętasz kto wtedy jeszcze razem z Wami grał podczas tego koncertu ??

Ehh. No jasne że pamiętam, tego się nie da zapomnieć. To było z zespołem Cranthorpe 3 stycznia 1993 na pierwszym finale WOŚP w płockim kinie Przedwiośnie. Emocje były kosmiczne, trema jeszcze większa. Kapel mnóstwo. Pamiętam Belweder (reaktywowany), AmbonęDla Kasi i Rigor Mortiss więcej nie pamiętam. Działo się mnóstwo śmiesznych tematów, był moment że miałem wrażenie, że już nikt nie panuje nad rozkładem jazdy, a za sceną naprędce formowały się kolejne zespoły pośród znajomych, ale w końcu żaden nieplanowany występ się nie odbył. No i pełne kino ludzi….

Kto przychodzł w tamtych czasach na koncerty ? Czy głównie młodzież, czy bywały również osoby starsze ?

W tamtych czasach na koncerty przychodzili ci sami ludzie co obecnie, tylko w większej ilości i wszyscy byli wtedy młodzieżą. Osób starszych nie pamiętam za bardzo bo nie zwracałem uwagi. Było zawsze wystarczająco dużo kumpli własnych i kumpli swoich kumpli, że nawet jak ktoś był starszy to musiał znikać w tłumie, albo tak sobie to tłumaczę, bo wtedy nie myślałem, że „starzy” ludzie po trzydziestce mogą uczęszczać na takie wydarzenia kulturalne. O tym że mogą przekonałem się trochę później. 

Czy dużo ludzi przychodziło wtedy na koncerty ??

Dużo, a przynajmniej tak się wydaje. Na pewno na te większe koncerty gdzie grało po kilka różnych zespołów przychodziło mnóstwo ludzi. Sale takie jak w siedemdziesiątce były pełne, Jagiellonka pełna, Przedwiośnie pełne, sala w MDK na piętrze pełna. To chyba dużo. Nikt nie liczył bo się nie dało za bardzo. A może liczył tylko ja o tym nie wiedziałem bo mnie to nie interesowało.

Czy pamiętasz koncert, który był w tamtym czasie jakimś meeega wydarzeniem i było na nim mega dużo ludzi ? Co to był za koncert ? Gdzie on się odbyl ?

No nie wiem. Właściwie każdy. Ale tak patrząc na wielkości pomieszczeń to chyba najwięcej zmieściła „ Siedemdziesiątka” z koncertem „Dzieci Dzieciom”. Nie było to może meeeeeega wydarzenie, ale chyba jedno z najliczniejszych zgromadzeń zbuntowanej młodzieży to było.

Jakie towarzystwo przychodziło na koncerty ? Czy na koncertach pojawiali się przedstawiciele jakiś subkultur młodzieżowych ?

Na koncertach pojawiali się tylko przedstawiciele subkultur młodzieżowych. „Normalnego człowieka” ciężko było tam zobaczyć. Ale i „subkultury młodzieżowe” funkcjonowały wtedy inaczej niż obecnie, tzn. istniały, były liczne i widoczne na ulicach. Stąd i duża reprezentacja na koncertach.

Czy było spokojnie na koncertach ? Czy dochodziło do jakiś burd, rozrób ?

Różnie bywało. Mam wrażenie, że na początku było najgorzej tzn. dochodziło do różnych awantur, pobić po koncertach lub przepychanek w trakcie, ale z czasem się bardzo uspokoiło. Awantury były głównie jak wpadali „łysi”. Zabawa się kończyła wszyscy grzecznie stali pod ścianami i nikt nie chciał ryzykować, że się rozbawi i sprowokuje sobie jakiegoś niepotrzebnego gonga na twarz. Zauważyli to pewnego razu muzycy Amen w SDK, zwrócili najpierw niekoniecznie grzecznie uwagę, żeby panowie psujący zabawę spierdalali, po czym po krótkiej wymianie zdań z owymi panami przerwali koncert i zeszli ze sceny. Ponoć byli oczekiwani pod Domem Kultury przez panów psujących zabawę, ale nie wiem co było dalej ponieważ jak większość młodych ludzi już nie drażniliśmy panów psujących zabawę i grzecznie w pośpiechu opuściliśmy lokal. A potem już było tylko lepiej i lepiej…Chociaż nie pamiętam co było przełomowym wydarzeniem, po którym naprawdę było spokojnie. Wiadomo, jest koncert, jest alko i jakieś drobne spiny się zdarzały jeszcze, ale nic poważnego.

Na jakim sprzęcie się grało w tamtym czasie ? Jakie wiosła, perkusje, wzmaki, kostki mieliscie ? Co było czymś niezastąpionym i niezawodnym w tamtym okresie (jak np. Metal Zone Bossa w zespołach metalowych) ?

O Panie! Na jakim sprzęcie ? Na dostępnym. Z reguły polskiej produkcji. Defil rządził w każdej dziedzinie jeśli chodzi o instrumenty szarpane i Polmuz jeśli chodzi o uderzane. Jak miał coś lepszego to był Bogiem i był podejrzewany o to, że jego starzy handlują futrami lub tureckim jeansem i sweterkami. Kostki królowały jedyne możliwe do zdobycia, też polskie firmy KOD.

Oczywiście chwilę później już było lepiej i tego Metal Zone tez każdy mógł mieć, ale na początku dużo było samoróbek i KODów. Jeśli zaś chodzi o wzmaki, królował jeden miłościwie wszystkim panujący Eltron. Na jednym Eltronie grał cały skład niekiedy bo miał kilka wejść . Jak trafił się Regent to już w ogóle wypas. W czasach obowiązkowych Metal Zone-ów już powoli król abdykował i pojawiały się głównie LDM, małe Labogi LR-1, i trochę Marshalli na przykład.

Gdzie kupowało się sprzęt muzyczny ? Komis, sklep, od kolegi etc ?

Nie wiem gdzie się kupowało sprzęt. Był jeden sklep muzyczny na ulicy Tumskiej naprzeciw Przedwiośnia prawie, ale chodziło się tam żeby kupić struny na sztuki, no i niektórzy kupowali tam te wynalazki Defila. Jeśli w ogóle akurat były. Ja i kilku moich kolegów kupowaliśmy sprzęt po prostu jeden od drugiego. Moją pierwszą gitarę elektryczną Defil Aster kupiłem od kolegi z zespołu, a on ją z kolei kupił „od pierwszego gitarzysty ze Zwiezdy” cokolwiek to nie znaczyło. Podobnie z efektami. Za pierwszego Distirtiona KOD dałem chyba 15 kaset znajomemu. W Płocku popularne tez było zmawianie gitar u polskich lutników jak Mayones, czy Langowski. To zaraz po etapie defilowym prawie każdy uderzał w ten kierunek. Aż wreszcie coś drgnęło i zaczął się pojawiać w sklepach normalny sprzęt. Adresów i konkretnych sklepów ci nie podam bo było kilka w różnych okresach czasu. Jednak najlepiej pamiętam ten z Tumskiej jeszcze z czasów komuny i potem sklep Jacka Kamińskiego

Na czym nagrywało się próby ? Na jakim sprzęcie ?

No jak na czym??? Na Kasprzaku przecież. Nawet jak ktoś miał dyktafon to i tak nie mógł się równać z nagraniem z Kasprzaka. Nie wiem co w nim takiego było ale, naprawdę po latach słychać na tych nagraniach z prób naprawdę wszystko. Bez trzasków burczenia silnika jak z dyktafonów, czy w ogóle jednego wielkiego hałasu jak na nagraniach z telefonów. Tak. Kasprzak to był prosty i niezawodny sprzęt. Dla tych co nie wiedzą, to taki radiomagnetofon kasetowy 🙂

Gdzie nagrywało się wtedy materiał na płytę ? W jakim studio ? W jakim mieście ? Kto był realizatorem ?

W Płocku można było nagrać w Domu Technika, realizatorem był p. Charzyński, lub w MDKu, ale my korzystaliśmy z opcji Dom Technika. Można się było też dogadać w Chemiku z „Goldkiem” i tam tez nagrywaliśmy jedno demo. A potem się okazało że rzut beretem od nas we Włocławku jest studio prowadzone przez Przemka Naguszewskiego i większość znanych mi kapel w drugiej połowie lat 90-tych tam lądowała. Bo było dość tanio, profesjonalnie i miło.

W jakich knajpach spotykało się i rozmawiało o muzyce ? Gdzie na browara chodził „muzyczny” Płock ?

Powiem ci szczerze, że nie wiem. Nazw nie pamiętam, niektórych miejsc też nie bo na początku to była taka trochę tułaczka od lokalu do lokalu. Ktoś wspominał „tam jest fajnie” i gnieździliśmy się przez jakiś czas „tam” potem ktoś mówił „teraz tam jest ok” i była zmiana. Na dłużej zatrzymał ludzi na pewno Pub Grodzki, a część muzycznego narodu chwilę wcześniej jeszcze Rejs. Ale Pub Grodzki i Rock 69 to były chyba te prawdziwie eksterytorialne miejsca gdzie pojawiali się ludzie z całego Płocka niezależnie od osiedla na którym żyli. Jak wiadomo ostał się ino Rock 69

Które płyty zespołów z Płocka najbardziej lubisz (uważasz za najciekawsze) ? Dlaczego ?

No to tak, wymienię kilka jeśli pozwolisz, ale pozwolę sobie nie tylko na „longplaye”.

Strajk „Nie pójdziemy” bo to świetna płyta jest i nostalgiczna jednocześnie, bo powstawała niemal na moich oczach, niektóre riffy które pojawiły się na tej płycie Marian pokazywał nam jako pomysły na akustyku podczas ognisk za Kopcem Harcerskim.

Farben Lehre „My Maszyny” bo to był mocny momentami prawie metalowy, ale jednocześnie punkowo chwytliwy materiał.

Aberration „ Massacre on the Earth” – doskonały death metal w amerykańskim stylu, który wolałem wtedy bardziej od „szwedzkiego” Hazaela.

Rigor Mortiss – „Rigor Mortiss”kawał dobrego industrialu, który doceniłem dopiero po latach. Nie byłem gotowy na takie granie wtedy, kiedy ta płyta wychodziła. Musiałem dorosnąć żeby docenić to co tam się dzieje.

Schrottersburg –„Melancholia” – bo lubię i co ci tam słodzić będę kierowniku.

Black Mad Lice – „It’s going deeper” – świetne brzmienie, jak dla mnie, bezkompromisowe mocne granie, takie jak lubię i świetni instrumentaliści.

Mogłoby być trochę więcej, ale chyba pytanie było o te najbardziej to nie ma co przesadzać.

Jak oceniasz to co dzieje się teraz w muzyce rockowej w Płocku ? Czy nadal są jakieś lokalne zespoły, które wywierają na Tobie duże wrażenie ?

Obecnie nie wiem jak ocenić to co się dzieje na scenie rockowej w Płocku bo niby w niej jestem i staram się wiedzieć o niej jak najwięcej, ale z drugiej strony poza kilkoma zespołami, które już jakiś czas grają jest coraz trudniej o świeżą krew. Czyli z jednej strony fajnie, trochę się dzieje i na polu metalowym i rockowym i punkowym (szeroko pojętym), ale mam wrażenie że jak się komuś z tej grupy odechce to nic nie wejdzie w to miejsce. Mamy przecież Parh, Kingdom, Erupted Evil, Concatenation, Leshy, Varnheim, Baalberith, The Old Crone, Resztę Pokolenia, Farben Lehre, Schrottersburg, Shredlust, Fear Inside of Me, Rigor Mortiss , Black Mad Lice , reaktywowana Euforię , Vatahę . Pewnie coś jeszcze co wyleciało mi z głowy i na pewno „wszystkie projekty Szkiela”. Niby dużo. Tylko żaden z tych zespołów nie jest zespołem nastolatków. I to mnie trochę martwi. Bo to chyba oznacza z czasem wymieranie naszej sceny. Ewentualnie kolejne przetasowania pomiędzy już istniejącymi składami aby w systemie „norweskim” stworzyć kolejny zespół.

Lokalnie natomiast największe wrażenie robią na mnie trzy zespoły (bo są trzy i każdy z innej parafii i wszystkie umio dobrze w muzykę i ja w nich nie gram ) to jest : The Old Crone, Leshy i Schrottersburg. A dobra niech będzie czwarty Rigor Mortiss.

Wiadomka, że takie naj naj wrażenie to robią jednak te w których gram, ale że skromny jestem to nie wymieniam. Hehehehe.:)